Linda, ik voel me zo angstig. Geen idee waar dat vandaan komt. Ik denk dat het uit een vorig leven is, alleen weet ik het niet zeker. Wil je me er alsjeblieft vanaf helpen? Het is best eng om alleen te doen namelijk.

Langzaam begeleidt ik haar naar de emotie uit inderdaad een vorig leven.

Oh, wat is het donker. Vreselijk. Ik zie alleen maar struiken om mij heen. Heel hoog. En ik hoor geritsel en ik weet niet waarvandaan het komt. Zo onveilig. En die duisternis, verschrikkelijk. Er wordt naar me gekeken. Ik weet het. En ik voel het ook. Al die ogen op mij gericht. Alleen ik zie niets. Ik zie ze niet.

Ah, daar zie je dat? Allemaal bosjesmannen. Ze komen uit de struiken vandaan. Speren in hun handen. Wat zijn het er veel. En wat kijken ze boos naar mij. Wat erg dit. Vreselijk. Ze komen dichterbij. En ik kan niet vluchten. Nergens kan ik heen. Er is geen uitweg. Het wordt lichter nu, de zon schijnt namelijk heel fel. Krijg het bloedheet joh.

(Klant, kijk eens naar je handen. Je hebt een wapen in je handen namelijk, een pistool. Laat je wapen eens zakken. Want ze zijn bang dat je schiet. )

Wat? Een wapen? Nee joh. Aaah, ja, een pistool. Oh jee, wat nu?

(Rustig je wapen en je armen laten zakken ajb)

Ja oké dat doe ik nu. Oh ik zweet echt heel erg nu. Vreselijk eng dit.

(Haal eens rustig adem. Ontspan. En kijk nu eens naar de bosjesmannen. Zie je dat ook zij hun speren laten zakken?)

Pffff, ja. Gelukkig zeg. Kreeg het spaansbenauwd. Ze kijken zo boos.

(Klopt, je bent op hun terrein en dat vinden ze niet fijn)

Ik geef ze iets uit mijn broekzak. Een kaki kleurig pak heb ik aan met zo een gekke hoed. Ik zie spiegeltjes, iets met spiegeltjes wat ik laat zien aan ze. Dat vinden ze mooi. Kijk die gezichten.

(Oké, laat nu al je angsten los. Het is niet meer donker. Er is geen duister. Je wordt niet langer bespied. Het waren deze mensen. Ze doen je niets, zie ze lachen naar je. Ontspan….)

Zo gaat het soms als je ineens in een emotie komt uit een vorig leven. De meest prachtige verhalen worden er dan verteld. Ik geniet ervan. En het scheelt zoveel als je die emotie kwijt bent. Er valt dan heel wat spanning weg in je lichaam. Waardevol en dankbaar.