Als je kind tegen problemen aanloopt die niet 123 vanzelf overgaan, dan heb je het als wettelijke vertegenwoordiger(s) misschien lastig. De meeste wettelijke vertegenwoordigers, welke ik voor het gemak even ouders noem vanaf nu (omdat dat het meeste voorkomt) vind het erg moeilijk als hun kind een probleem heeft welke zij als ouder niet kunnen oplossen.

Het is soms best moeilijk als ouder

En dat is ook niet altijd fijn en leuk. Het is soms moeilijk te begrijpen wat er aan de hand is. Immers kinderen leven in een heel andere belevingswereld dan jij. Vanaf de geboorte tot een jaar of 7/8 jaar zitten ze in een bewustzijn die in het algemeen opener is dan die van volwassenen. De meesten noemen dit een fantasiewereld, eigen wereld, of droomwereld. Het punt is dat deze jonge kinderen de antwoorden hebben op de vragen van de volwassenen. De kinderen van tegenwoordig worden geboren met meer kennis en kunde dan jij. Tot 7/8 jaar zijn kinderen goed in verbinding met hun gevoel en intuïtie. Zeker in een goede verbinding vanaf de geboorte met hun lichaam. Uiteraard zijn er kinderen die nu juist daar problemen mee krijgen op jonge leeftijd.

Waarneming

Jonge kinderen nemen van alles waar. Beginnend in de baarmoeder. Ze hebben volledige inzage in het gedrag, de emoties, gevoelens, gedachten, trauma’s, ervaringen van moeders.  Steeds vaker wordt gezegd dat er meer is tussen hemel en aarde. Wel, de jonge kinderen kunnen dat prima waarnemen. Dit met al hun zintuigen. Je hebt het zelf als kind ook gekund alleen is het bij de meeste volwassenen onderdrukt. Je bent je gaan aanpassen in de loop der tijd.

Vanaf 7/8 jaar

Zodra de kinderen leren klok te kijken en ze besef krijgen van tijd, verandert hun gehele leven en waarneming. Althans, bij de meesten. Dit omdat door het fenomeen tijd, de vrijheid verdwijnt en er moeten voor in de plaats komt. Tijd is een vorm van conditionering die maakt dat we ons gedrag aanpassen en ons intuïtief vermogen loslaten. Helaas. Gelukkig kom ik steeds meer kinderen tegen die hiertegen in de weerstand gaan. Ze zijn het er niet mee eens om mee te gaan in de conditionering en het moeten. Ze willen dat doen waar ze op dat moment zin in hebben. En dat is niet altijd elke dag om 18.00 uur warm eten en in staat zijn een bord vol leeg te eten. Kortom totdat ze via en volgens tijd leven, is tijd een illusie voor de kinderen, het bestaat niet.

Vanaf 12 jaar

Zijn alle kinderen spiritueel volwassen en in staat zichzelf te redden. Althans dat is wel de bedoeling. Als dat niet lukt, dan is er iets niet goed gegaan in de opvoeding. Het is de taak van de ouder(s) om te zorgen dat het kind sociaal geaccepteerd wordt vanaf 12 jaar. En dat het kind emotioneel volwassen is. Daarnaast uiteraard kan het kind op een respectvolle wijze omgaan met andere kinderen en volwassenen.  Helaas, kom ik erg veel kinderen tegen waar dit nog niet is gelukt. Erg veel kinderen krijgen veel te veel ruimte van hun ouders en zijn bijna, en soms helemaal, de baas in huis. En respect is dan ook ver te zoeken. Welkom in de 21e Eeuw.

Loskomen van de ouder(s)

Vanaf 12 jaar, de pubertijd, komen de kinderen, als het goed is, los van de ouders. Ze beginnen hun eigen leven vorm te geven, als ze daar inderdaad de ruimte voor krijgen. En ze beginnen hun eigen gedrag en mening te vormen. Sommigen noemen dit afzetten tegen hun ouders. En ik begrijp dat het zo genoemd wordt alleen is dat wel een heel negatief woord. Daarin zit al een oordeel in verwerkt. Het is zelfstandig worden. En niet ieder kind wordt dit gegund. Want het is als ouder ook een andere tijd. Het kind heeft jou niet meer nodig. Ja, financieel en meer op het gebied van kennis en informatie geven. Veel minder zorgen. Je bent al begonnen met minder zorgen vanaf 4 jaar, zodra het kind naar school gaat.

Mijn kind heeft problemen zoals:

• mijn kind wilt niet meer naar school
• mijn kind wordt gepest
• mijn kind ziet dingen
• mijn kind manipuleert
• mijn kind is vaak ziek
• mijn kind wilt niet meer leven
• mijn kind haat anderen en zichzelf
• mijn kind is heel sensitief en loopt daarin vast
• mijn kind heeft een stoornis
• mijn kind is anders
• mijn kind is heel boos en misschien agressief
• mijn kind is veel wijzer dan goed voor ze is
• mijn kind is verslaafd
• etc.

Wat kan ik voor je kind betekenen?

Wekelijks help ik diverse kinderen en jongeren van 0 tot 21 jaar en ouder. De problemen zijn erg divers. De meeste kinderen lopen vast en de ouder kan hun niet helpen en loopt zelf ook vast. Vaak ontstaan daardoor lichamelijke, emotionele of mentale klachten. Denk aan depressie, autisme, adhd, burn-out, stress, derealisatie.

Wat voor coaching bied ik?

Ik help je kind af van deze problemen. Dit door de processen te volgen op alle gebieden van het lichamelijke, emotionele en mentale. Het kind heeft altijd onverwerkte emoties en gevoelens. En ik help ze daarnaar toe en doorheen om het op te lossen. Kinderen vertellen mij van alles, ook de geheimen. Dit omdat ik die informatie voor mij houdt. Tenzij uiteraard hun veiligheid in het geding is en/of komt. Alleen begrijp als ouders, dat er soms oordelen en emoties zijn jegens de ouders die soms erg gevoelig liggen. Beter die op te lossen bij het kind, zodat het neutraal bespreekbaar gemaakt kan worden. Vanuit emoties reageren is immers nooit handig.

Kies ik de kant van het kind of die van de ouder?

Heel goede vraag. Ik kies geen kant. In eerste instantie los ik de emotionele blokkades op waardoor het kind zich bewust wordt van wat de oorzaken van het probleem zijn. Zodat het in staat is om verantwoordelijkheid te nemen. Dus ik los op, geef kennis en informatie. Altijd zeg ik wat er gezegd moet worden. Bijvoorbeeld: Je hoeft niet te verwachten dat je ouder alles al kan en weet, want dat is niet zo en niet realistisch. En dat leg ik ook uit. Zo leuk om kinderen te helpen bewust te worden van hoe hun lichaam werkt en hoe emoties en gevoelens werken. En natuurlijk hoe problemen op te lossen, zonder jezelf kwijt te raken.

Meer weten? Neem gerust contact op. Afspraken maak ik op maandag, woensdag en vrijdag. Kinderen vinden online altijd fijn, nou ik ook. Uiteraard zijn ze welkom in de praktijk. Alleen is vaak hun eigen huis veiliger. De ouder zit er meestal niet bij, soms wel. Geheel afhankelijk van de situatie en het kind.