Het kan gebeuren dat je door het gebruik van wiet of drugs zoals hash, cocaïne, speed, XTC of paddo’s (om er maar een paar te noemen) in de problemen komt. Dat vind ik persoonlijk niet erg, alleen weet ik dat het zeer oncomfortabel, lastig, machteloos en soms zeer angstig kan zijn. Zowel voor de ouder, de dierbare, de partner, de vriend als de gebruiker zelf.

De focus ligt op de problemen door het gebruiken van wiet en drugs

Ik noem wiet apart, aangezien het in Nederland het meest voorkomt wat jongeren en volwassenen gebruiken omdat het zo gemakkelijk verkrijgbaar is en de meesten beginnen met wiet. Uiteraard heb je diverse vormen en soorten. Daar ga ik het niet over hebben want daar zijn genoeg andere sites over.

Deze informatie schrijf ik niet enkel voor de gebruiker

Als ouder van jongvolwassenen heb ik ook ervaring in wiet en drugs gebruik aangezien het een probleem is op vele scholen. Als moeder heb ik er zeer regelmatig gesprekken over. Tevens heb ik in mijn gehele werkervaring voldoende ervaring opgedaan met het helpen en ondersteunen van mensen die gebruik(t)en of een bad trip ervaring hebben of hadden. Ik weet dus hoe het is als ouder van een kind die wordt blootgesteld aan wiet en drugs. En ik weet hoe het is om als betrokkene, coach, therapeut, dierbare ermee geconfronteerd te worden.

Oordelen uit de omgeving

Wat mij heel erg opvalt in mijn praktijk is dat mensen, jong en oud, erg snel oordelen. Ze geven al vlot hun mening en perspectief weer. Dat mag alleen daar is de gebruiker of betrokkene niet altijd positief mee geholpen en gesteund. De oordelen voelen veelal erg negatief namelijk. En het is al moeilijk genoeg soms om te vertellen dat jijzelf of een dierbare in de problemen is geraakt door wiet of drugs. Velen ervaren dit als een heel hoge drempel. Word ajb daarvan bewust. Ik heb erg veel kinderen en jongeren in mijn praktijk die wel bij mij durven bekennen dat ze hebben gebruikt. Alleen het vertellen aan bijvoorbeeld de ouders, dat gaat lang niet altijd gebeuren. Als je oordeelt, voelt de ander zich niet veilig genoeg om eerlijk te zijn.

Hoe voel je je als er problemen zijn ontstaan?

Oncomfortabel, ongemakkelijk, schuldig, boos, onzeker, angstig, verdrietig, leeg, hulpeloos, reddeloos, machteloos. Om er enkelen te noemen. En vergeet vooral het schuldgevoel niet en de schaamte. Want die is er altijd.. Misschien niet altijd meteen en bewust, alleen zijn deze twee belangrijke emoties er wel degelijk.

Wist je dat?

Veel kinderen en jongeren niet eerlijk zijn over de oorzaak van hun probleem omdat ze bang zijn dat de ouders, of één van de ouders, het niet aan kan die waarheid? Meer dan 95% vertelt daarom niets. Een andere blokkade op eerlijk zijn zit op het gebied van de ouder(s) niet tot last willen zijn. En daar kan vervolgens weer angst onder zitten. Als het kind, de jongere, verwacht dat iemand boos zal reageren is de kans groot dat er niets verteld wordt.

Welke problemen kunnen er zijn?

Ik noem er voor het gemak een aantal op. Wie weet herken je er 1.

• het gaat mis kort na de inname en je voelt je beroerd
• je bent niet meer jezelf
• je hallucineert, oftewel je ziet en ervaart dingen die anderen niet perse ook waarnemen en ervaren
• je zit (even) in een andere wereld
• je komt niet uit die andere wereld, dus je blijft erin hangen
• na 48 uur is het nog niet over die trip
• je wordt misselijk, draaierig, duizelig
• je krijgt erge hoofdpijn of moet overgeven
• je doet dingen die je normaal nooit doet, en de dingen die je doet kunnen best extreem zijn
• je wordt heel onzeker
• je wordt heel angstig
• je gedraagt je als een klein kind die overheerst wordt door negatieve emoties
• je wordt agressief
• je bent de weg kwijt en kan de weg ook niet zo gemakkelijk terug vinden
• je voelt je leeg

Een hele rij met de meest voorkomende problemen. Gelukkig lossen de meeste problemen vanzelf op binnen 48 uur. Als het langer duurt dan twee dagen, dan is er sprake van een dissociatie stoornis. Moeilijk woord voor het uit verbinding zijn met jezelf en je gevoel.

Dissociatie stoornis

Je gevoelens, emoties en jezelf staan op afstand. Je komt er niet meer zo gemakkelijk bij. De meesten omschrijven die op hun eigen manier en komt neer op:

• mijn hoofd voelt als een dot watten of een wolk
• ik voel me zo leeg van binnen
• ik heb helemaal geen gevoel of emoties meer
• ik ben alle besef van tijd kwijt
• ik weet niet meer wie ik ben
• ik herken mijzelf niet meer in de spiegel
• ik ben qua gedrag best wel veranderd
• de wereld speelt zich af achter een glazen wand en ik doe niet meer 100% mee
• ik ben afwezig aanwezig

Zo omschrijven de meeste klanten hoe het voelt als je gedissocieerd bent. Soms zijn het net andere woorden, alleen is de kern hetzelfde.

Wat kan er nog meer aan de hand zijn?

De meesten willen dit niet weten of dit horen alleen is het toch wel belangrijk om te noemen omdat het toch wel erg vaak, in mijn praktijk, voorkomt. En dat is dat er entiteiten aanwezig zijn bij de gebruiker. Dat zijn bewustzijnsvormen van energie met een intelligentie. Of lees er hier meer over. Entiteiten kunnen aanwezig zijn in het energieveld van de gebruiker, in de woning of in het lichaam zelf. Klinkt misschien eng, en zo kan het ook zeker ervaren worden. Omdat de meeste mensen onvoldoende kennis hebben over entiteiten en dus niet weten hoe en wat, komt er angst en soms paniek omhoog.

Sommigen omschrijven dit probleem als volgt:

• mijn lichaam is niet meer van mij
• er zit iets anders in mijn lichaam
• er is iets in mij gevlogen of gekropen
• ik word plots overmand door verdriet, angst of boosheid
• ik ben helemaal verandert als persoon in mijn gedrag
• mijn ogen zijn verandert
• ik spreek ineens anders
• ik hoor stemmen
• ik heb ineens heel nare gedachten

Trouwens, dierbaren en de omgeving zien vaak iets in de ogen van de gebruiker of merken heel ander gedrag op dan voorheen. Een teken dat er in ieder geval 1 entiteit aanwezig is.

Kan je deze problemen oplossen?

Jazeker. Gelukkig wel. Het punt is dat er maar enkele therapeuten in Nederland zijn die precies weten hoe dit soort problemen procesmatig en dus efficiënt én effectief, zonder medicatie, opgelost kunnen worden. Daarnaast zijn er ook zorgverleners die zodra het over entiteiten en emoties gaan niet in staat zijn om de benodigde behandeling te bieden. Veelal omdat het gewoonweg niet past binnen het protocol of ze de kennis nog niet hebben. Neem gerust contact met mij op om te bespreken wat ik voor je kan betekenen in deze.

Wat kan je doen als gebruiker?

Zodra je 16 jaar bent, mag je in Nederland zelf een afspraak maken met een therapeut of zorgverlener om een behandeling te krijgen. Je mag zelf een afspraak maken en hebt daarvoor geen toestemming nodig van je ouder(s) of wettelijke vertegenwoordiger(s). Wel is het zo dat jongeren van 16 jaar nog onvoldoende financiële middelen hebben om dit zelf te financieren. De behandelingen worden namelijk niet vergoed. Dus daar heb je toch je ouders voor nodig. Ik kan helpen en begeleiden van het probleem: het mededelen aan de ouders en vertegenwoordigers. Indien nodig. Zelfstandig kom je hier niet vanaf. Hoe langer je doorloopt, hoe meer emoties en gevoelens zich opstapelen en hoe slechter je je zult gaan voelen. Niet om je bang te maken. Is gewoon de praktijk en ervaring.

Wat kan je doen als dierbare, ouder, vriend, partner?

Ten eerste kalm blijven. Ten tweede: in gesprek gaan met de gebruiker. Je gevoel benoemen zonder te oordelen. Duidelijk te maken dat het zo niet goed gaat of het gedrag niet meer acceptabel is. Dus grenzen aangeven. En de gebruiker ondersteunen in het vragen om hulp. Eventueel als chauffeur meegaan. Want weet, je mag niet mee naar binnen bij mij. Dat komt de behandeling niet ten goede. Uiteraard kan er een kort nagesprek plaatsvinden, alleen doe ik dat niet zonder de gebruiker erbij, mits dat echt niet anders kan. Ik sta voor eerlijkheid en transparantie. Hoe moeilijk dat soms ook is. En weet ook dat ik medische geheimhouding heb, en mij daar aan houdt.

Wat kan je doen als er op dit moment een bad trip plaatsvindt bij de ander?

1. blijf kalm, beheers jezelf
2. doe rustig
3. blijf bij de ander en ga niet weg, ook niet 1 minuut
4. beoordeel of het helemaal fout gaat dus: levensbedreigend of niet
5. als het echt helemaal fout gaat zoals: spasmes, heftig schokken, ademhaling stopt, loopt blauw aan of je schiet in de paniek of angst of iets anders heftigs/ergs: BEL 112. Wees niet bang om dit fout te doen, je mag bellen in dit soort (heftige) situaties.
6. is het niet levensbedreigend maar wel eng/anders/spannend/niet oké: blijf rustig praten tegen de ander, meer hoef je niet te doen
7. pak de ander diens hand vast, en knijp daar af en toe in. masseer rustig de hand als het ware.
8. praat bijvoorbeeld over wat je de ochtend, dag, week ervoor samen hebt gedaan wat heel tof en leuk was. praat over positieve ervaringen en herinnneringen.
9. bel de ouders van de ander op, als je durft, en vraag of ze willen komen
10. bel anders je eigen ouders of een vriend, je hoeft dit niet alleen te doen of te kunnen

Het enige wat je hoeft te doen, is kalm bij de ander te blijven en te blijven praten. In principe dien je de ander terug te halen naar het hier en nu. Als je bovenstaande stappen doet, doe je dat.

Volg je eigen gevoel. Je doet het goed, ook al weet je niet hoe en wat.

Hopelijk heb je iets aan deze informatie. Nogmaals het is oké als je hebt gebruikt of nog steeds gebruikt. Het maakt mij niet uit en ik vind er niet zoveel van. Ik weet hoe het werkt en hoe je te helpen in het oplossen van eventuele problemen. Hulp nodig? Neem gerust contact met mij op. Appen, chatten, sms, bellen, mailen. Doe wat jij fijn vindt.